Jan en Wies Kerckhoffs

Jan en Wies Kerckhoffs

Jan verzweeg zijn darmklachten voor zijn stervende vrouw


24 februari 2021


“Ik wilde Wies zelf tot het eind thuis verzorgen”


Toen Jan Kerckhoffs (74) last kreeg van zijn darmen, stelde hij een doksterbezoek uit. Want hij wilde er eerst voor zijn vrouw zijn, die op haar sterfbed lag. “Wat als ik opgenomen zou moeten worden? Ik wilde haar tot het eind zelf verzorgen.”


“In het najaar van 2016 verhuisden Wies en ik naar de kosterwoning van de katholieke kerk in ons dorp Meerssen. Ik had er al flink wat klusuren inzitten, want het huis was er slecht aan toe. Dat we er toch besloten te gaan wonen, had veel te maken met de ziekte van mijn vrouw. Ze had borstkanker en we wisten dat het geen tien jaar meer zou duren. In de kosterwoning hadden we de ruimte om haar thuis te verzorgen als ze zieker zou worden. Daarbij staat de woning pal tegenover de kerk, en die plek betekende veel voor ons allebei. We zijn er gedoopt, getrouwd en hebben er onze eigen twee kinderen gedoopt. Wies wilde graag daar haar laatste tijd doorbrengen.”


Zes weken

“Uiteindelijk heeft Wies maar zes weken in het huis gewoond voor ze stierf. Het ging ineens toch sneller dan gedacht. Zelf was ze eraan toe, moe van het knokken. Maar ik belandde in een flinke dip. Ik had al vaak tegen haar gezegd: ‘Als jij gaat, dan ga ik met je mee!’ Zo gek was ik van dat meisje. Maar Wies zei: ‘Jan, je hebt kinderen en kleinkinderen en nog gezonde jaren voor je. Je kunt niet zomaar gaan.’ Natuurlijk ben ik doorgegaan. Er was nog veel werk te doen in de tuin en de bijkeuken. De eerste weken kon ik me nergens toe zetten, maar uiteindelijk dwong ik mezelf aan de slag te gaan. Dat ik iets te doen had, heeft me erg geholpen. Dat, en de kinderen die er altijd voor me waren.”


Klachten verzwegen

“In de laatste weken van Wies’ leven, merkte ik al dat er iets niet goed was met mijn darmen. Ik moest ineens erg vaak naar de wc en had pijn. Maar ik verzweeg mijn klachten voor mijn vrouw. Ik wilde haar niet ongerust maken. Een bezoek aan de dokter stelde ik uit. Wat als er iets mis was en ik opgenomen zou moeten worden? Ik wilde absoluut voorkomen dat Wies ergens anders heen zou moeten. Ik wilde haar tot het eind zelf thuis verzorgen. Dus heb ik de gok genomen. Uiteindelijk ben ik een paar weken na haar sterfdag naar de dokter gegaan. Ik bleek poliepen te hebben. Veel getob en operaties volgden, wat uiteindelijk tot mijn stoma heeft geleid.”


Weer op de rit

“Wies en ik zijn ruim vijftig jaar samen geweest. Ze was vijftien toen ik haar voor het eerst zag. Ik weet nog precies welk jurkje ze aan had. ‘Die meid moet ik hebben’, dacht ik. Het is me nog gelukt ook. Ze is nu vier jaar weg en ik mis haar nog elke dag. O, wat verlangde ik naar haar schouder om tegenaan te kruipen toen ik tien weken geleden uit het ziekenhuis kwam. Thuiskomen in een leeg huis deed meer pijn dan die hele stomaoperatie! Toch is de zwaarte van het begin er wel af. Ik heb mijn leven weer op de rit en zie de toekomst positief tegemoet. Mijn kleinkinderen staan elke week wel een paar keer op de stoep, dat is genieten. Ik ben blij dat ik voor hen nog een fijne opa kan zijn. Ook mijn werk als koster geeft me energie en voldoening. De kerk en het geloof betekenen veel voor me. Ik zie mijn vrouw terug hoor, straks, daar ben ik van overtuigd!”


In het magazine ZorgSpeciaal vertelde Jan Kerckhoffs over hoe zijn stoma zijn leven veranderde. Lees het hier.